Shunga, kelimenin tam anlamıyla “Bahar Resimleri”, Japonya’nın erotik baskılarını, kitaplarını, parşömenlerini ve resimlerini tanımlamak için kullanılan genel bir terimdir.

iffet taslama

Yalınce son zamanlarda (1990’larda) eşcinsel (erkek-erkek cinsiyeti) ve lezbiyen (kadın-kadın cinsiyeti) eylemlerini tasvir eden shunga görüntüleri üzerinde çalışmalar yapılmıştır. Bu “gizli alan” üzerine yapılan bu gecikmeli araştırma, Japonya’daki resmi sansürden ve geçmişte belirli bir konu hakkındaki endişeler ve söylentilerden kaynaklandı.

Erkek-Erkek

Japonca’da nansoku adı verilen ve “erkek aşkı” anlamına gelen eşcinsellik, Japonya’daki Edo (günümüz Tokyo) döneminde alışılmadık bir fenomen değildi. Tokugawa rejiminin ilk yıllarında (1600’lerin başı), erkekler Edo’daki birçok kadını geçti. Hükümet tarafından, Konfüçyüsçülüğün sadık standartlarından esinlenerek, kadınların hane halkı görevleri dışında her türlü çalışmaya katılmasını engelleyen çok katı kurallar vardı. Bu kurallar ve kadın eksikliği, çok sayıda gey faaliyeti için belirleyici faktörler olarak görülebilir. Erkek-erkek cinsiyet shunga’daki tasvirlerin en karakteristik özelliği, ilgili iki “sevgili” arasındaki ilişkidir. Tıraşlı başı olan önde gelen ve baskın erkek, kıdem veya daha yüksek sosyal statü temelinde her zaman daha yaşlıdır, savunmasız pasif ortak tüylü veya tüylü bir çocuk veya traş alnıyla tasvir edilen genç bir adamdı. Bu genç erkekler genellikle kadın kıyafetlerinde görülür ve bu nedenle kızlarla karıştırılırlar. Yüksek rütbeli samuraylar, keşişler, zengin tüccarlar veya yaşlı hizmetçiler için sayfalar olarak hizmet ettiler ve gençleri sırasında, özellikle anüsün hala saçsız olduğu 15 ila 17 yıl arasında en çok arzu edilenlerdi. Seks teması üzerinde, bir davetsiz misafir tarafından arkadan alınırken bir kadın eşle cinsel ilişkinin ortasında bir erkeği (her zaman genç bir erkek) gösteren birkaç salıncak tasarımı da vardır. İnsan ve genç arasındaki anal ilişkiyi temsil eden çoğu shunga görüntüsünde, genç adamın cinsel organları genellikle kıyafetlerin izleyicisine ve vücuttaki zarif çizgilere odaklanarak gizlenir.

Kadın sırları

Erkek-erkek için Japonca bir terim varken (nanshoku) ve erkek-kadın cinsiyet, joshoku veya nyoshoku “kadın sevgisi” anlamında, kadın-kadın cinsiyetini veya lezbiyenliği tarif eden böyle bir kelime yoktu. Nihayet 15 yılda perakendeci olarak açıkça kadın konsantre tasarımlar (yaklaşık 20!) İle ilgili olarak karşılaştığım şungların çoğu ya parmaklarıyla mastürbasyon yapan izole kadınları ya da harigata (yapay penis / yapay penis) veya aynı cinsel cihazı kullanan iki samimi kadın. En ünlü Ukiyo e-ustası Hokusai (1760-1849), biri deniz salatalıklı iki awabi (abalon) dalgıçlı olmak üzere iki lezbiyen ehon (kitap) baskısı tasarladı. Şimdiye kadar, bu konuyla ilgili literatürde açıklanan tek shunga Eiris ünlü tasarımı oban büyüklüğündeki serisinden “Hat Modelleri” (Fumi no kiyogaki) 1801’de yayınlandı. “Shunga, Japonya’da Yemekk Sanatı” Tom ve Mary Konutans, etkileyici post-izlenimci Henri de Toulouse-Lautrec’in Eiris (Eisho’ya atfediyorlar) shingle tasarımları ve resimleriyle ilginç bir karşılaştırma yapıyor:

Toulouse-Lautrec, kızlar arasındaki duygusal bağ ve onları birbirlerinin kollarına atan yaşam tarzının üzücü boşluğu üzerinde yoğunlaşırken, Eisho (Eiri) ilişkilerinin fiziksel detaylarıyla meşgul oldu. Ve Lautrec gibi açık fikirli bir sanatçı, bu tür detayların izleyicilerine makul bir şekilde sunulabileceğinden daha fazlasını düşündüğüne rağmen, Japonlar için tasarımın ana öğesi oldular. ” (Konutans – ‘Shunga, Japonya’da Yemekk Sanatı’)

Shunga’daki bu lezbiyenlik imgelerinin, erkekler tarafından tasarlanan ve erkek izleyicilere yönelik erkek fantezilerinin bir sonucu olduğu vurgulanmalıdır.

Tennlemesine görüş

Japonların bu bastırılmış temaların shunga türü içinde temsili için ilk hissettiği utanmaya rağmen, Edo döneminde kültürel ve tarihi geçmişlerinin derin bir resmini sunan tam da bu özel görüntüler.

Tekliflen literatür

‘Shunga, Japonya’da Yemekk Sanatı’ (1975) – Tom ve Mary Konutans

‘Seks ve Yüzen Dünya’ (1999) – Timon Screech

‘Japon Erotik Baskılar’ (2002) – Inge Klompmakers

‘Japon Erotik Fanteziler’ (2005) – C. Uhlenbeck ve M.Winkel

Büyük Shunga sanatçıları

Hishikawa Moronobu (? -1694)

Suzuki Harunobu (1725-1770 civarı)

Isoda Koryusai (1735-90)

Chokyosai Eiri (Fiil c.1789-1801)

Kitagawa Utamaro (1753 -1806)

Torii Kiyonaga (1752-1815)

Katsukawa Shuncho (1780’ler-1800’ler)

Katsushika Hokusai (1760-1849)

Yanagawa Shigenobu (1787-1833)

Keisai Eisen (1790-1848)

Kikugawa Eizan (1787-1867)

Utagawa Kuniyoshi (1797-1861)

Utagawa Kunisada (1786-1865)

Kawanabe Kyosai (1831-89)