Siz güzel beyler ile aşk yaşayabilmek için her günümü ayrı bir özel tutuyorum. Herhangi bir aşk tanrıçası gibi çok empatik değilim, ama üç eylemde huzurumu ve sessizliğimi buluyorum. Bu anlarda sık sık yaşama ve önemine cevaplarımı buluyorum. Ne yaptığımı neden önemsemelisin? Yapmamalısın, kesinlikle zorunda değilsin çünkü bu bir seçim. VAL. Ne kelime ama. Bu kelimeden nefret ettiğim günler var, özellikle de etrafımdakilerin bunu nasıl kullanacakları hakkında hiçbir fikirleri olmadığında. Her gün, elbette doğru olanları yapma zorluğu ile karşı karşıya kalıyorum ve yine de her gün insanlarla tanışıyorum ya da bizi insan yapan şeyin irade gücünü veren küçük bir tanıma paylaşan e-postalar alıyorum. Konutet, rotamızı değiştirme, işleri doğru yapma ve yeni bir başlangıç ​​yapma gücüne sahip olma arzusu. Bence insanlar bu bilgilerden o kadar korkuyorlar ki, güçlerini başkalarına vermeyi ya da her şeyi uygulamamayı tercih ediyorlar. Sorun, vasat bir rahatlık olsa da, birkaç yıl boyunca bir ilişkide kalmak, sizi tamamen seven veya bekar olmayı kucaklayan biriyle birlikte olmak SEÇMEK yerine güvenlidir. İnsanlara “neden başka bir şey denemiyorsun? Yarı yaşam sürüyorsun! Kendini güvende hissetmek istemiyor ve aynı zamanda günlük tutkuyu ve başka birinin sevgisini yaşamak istemiyor musun?” üzücü cevap genellikle “Bütün bildiğim budur” ya da “İtimatli olduğunu düşünüyor” ya da benim favorim “bu sefer farklı olacak.”